W stwardnieniu rozsianym występuje bardzo duża różnorodność objawów. Istnieje wiele ich podziałów. Ze względu na źródło powstania, można je podzielić na dwie główne grupy.
Pierwsza grupa to objawy pierwotne czyli powstające bezpośrednio w wyniku procesu zaniku komórek mielinowych w mózgu. Jeśli pacjent traci mielinę w części mózgu odpowiedzialnej za równowagę, jego zdolność do jej utrzymania stopniowo się pogarsza, jeśli plaki demielinizacyjne powstają w części mózgu odpowiedzialnej za poruszanie nogami, w rezultacie w miarę upływu czasu, jego zdolność chodzenia będzie zaburzona lub całkowicie ją utraci.1 W wyniku rozwoju choroby, oprócz zdolności ruchowych czy czuciowych, często u pacjentów dochodzi również do obniżenia zdolności poznawczych. Jeśli mózg odpowiedzialny jest za koordynację pracy całego organizmu, nie dziwi fakt występowania ogromnego wachlarza objawów, ponieważ w zależności od tego, które ośrodki mózgu zostaną zajęte chorobą, takie będą jej objawy.
Druga grupa objawów to symptomy wtórne, które nie występują bezpośrednio w wyniku rozwoju choroby a są jedynie jej konsekwencją. Np. w bardzo zaawansowanym stadium choroby, gdy pacjent utraci zdolność poruszania się, mogą pojawiać się odleżyny, osteoporoza, miażdżyca czy też inne choroby wynikające z konieczności prowadzenia biernego ruchowo trybu życia.
Bywa również, że wyróżnia się trzecią grupę objawów dotyczących sfery psychicznej pacjenta takie jak np. depresja i obniżona samoocena.2
Najczęstsze objawy stwardnienia rozsianego to zaburzenie widzenia, niedowład kończyn, spastyczność, drżenie kończyn, zaburzenia czucia, zmęczenie, zaburzenie pracy układu wydalniczego, zaburzenia psychiczne, pogorszenie zdolności poznawczych.3
Zaburzenia widzenia w stwardnieniu rozsianym
Zaburzenia widzenia występują u około 60% pacjentów. Jako syndrom początkowy pojawiają się u co trzeciego chorego. Przejawiają się jako pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego oraz zaburzeniem czynności mięśni okoruchowych. Pierwsza przypadłość powoduje głównie pogorszenie ostrości widzenia, zaburzenie percepcji kolorów oraz ból gałki ocznej. Utrudnienia w sposobie widzenia trwają najczęściej do kilku dni. Z reguły uszkodzenia nerwu wzrokowego są odwracalne. Drugie schorzenie przejawia się oczopląsem, podwójnym widzeniem oraz zezem.
Neuroforma – domowa rehabilitacja w stwardnieniu rozsianym
Neuroforma pomaga osobom ze stwardnieniem rozsianym w codziennych ćwiczeniach usprawniających ciało i umysł. Program komputerowy Neuroforma zawiera różnorodne zadania ruchowe i umysłowe, stworzone przez ekspertów z dziedziny fizjoterapii i neuropsychologii. Ćwiczenia przeznaczone są dla osób ze stwardnieniem rozsianym i innymi schorzeniami neurologicznymi i odpowiadają na specyficzne potrzeby ich rehabilitacji. Z Neuroformą łatwiej jest ćwiczyć regularnie, poprawnie i kompleksowo.
Przypisy
1 R. T. Schapiro, Managing the symptoms of multiple sclerosis, Demos Medical Publishing 2003, s.23 – 24.
2 Tenże, s. 24.
3 A. Cztonkowska, D. Mirowska-Guzel, Stwardnienie rozsiane, w: A. Szczeklik, Choroby wewnętrzne, Medycyna Praktyczna, Kraków 2006, s. 1943 – 1944.